Интимная лирика Н. Заболоцкого как часть картины мира
Keywords:
Զաբոլոցկի, «Վերջին սերը», ժամանակ, տարածություն, տիեզերք, մահ, անմահություն, հոգի
Abstract
Զաբոլոցկու ինտիմ երգերին բնութագրական են տիեզերքի մահվան և անմահության պատկերներով: Դրա շնորհիվ սիրային քնարերգությունը ստանում է փիլիսոփայական խորը նշանակություն: Նրանց մեջ նա նորովի է մեկնաբանում մտքի հասկացությունը, որին բնորոշ առանձնահատկությունը դառնում է մարդկայնությունը:
