Памятники армянской архитектуры и топонимики в Аргентине
ИСТОРИЯ
Abstract
Հոդվածում ներկայացված է «Ճարտարապետական եւ տեղանվանական հայկական հուշարձանները աշխարհում» բազմահատորյա ատլաս-դիվանից մի գլուխ, որն նվիրված է Արգենտինաին: Հոդվածում համառոտ ներկայացվում է գաղթօջախի ստեղծման եւ զարգացման պատմությունը, տարածման աշխարհագրությունը, եկեղեցու, կրթության և պարբերական մամուլի իրավիճակը: Հոդվածի հիմնական մասն է կազմում Չինաստանի հայկական ճարտարապետական ու տեղանվանական հուշարձանների ցուցակ-աղյուսակը, որի վերջում զետեղված է գրականության ցանկ: Առաջին հիշատակումը հայերի մասին Արգենտինայում վավերագրված է 1729 թ.: Հաջորդ գրավոր հիշատակմանը հանդիպում ենք 1806 թ., Իգնասիո Սարդարյանի կողմից հրդեհված կամուրջի վերականգնման կապակցությամբ: Արգենտինահայ համայնքը սկսել է ձևավորվել 1880-ական թթ.: Այս ժամանակաշրջանի կարկառուն դեմքերից է զինվորական ակադեմիայի հիմնադիր տնօրենը՝ հունգարահայ Յանոշ Ցեցը: Գաղթօջախները ստվարացան Աբդուլհամիդյան ջարդերից եւ Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին (1914–18) երիթուրքերի կողմից հայոց ցեղասպանության հետեվանքով: Վերջնականապես համայնքը ձեւավորվեց Երկրորդ (1939–45) համաշխարհային պատերազմից հետո: Վերջին ժամանակներում գաղթօջախները համալրվեցին Արցախյան պատերազմից հետո: