«Страна Наири» Ваана Терьяна и «Тагаран» Егише Чаренца

Бурастан Зулумян

Бурастан Зулумян Институт мировой литературы им. А.М. Горького Российской академии наук

Համառոտագիր

Հոդվածում նկարագրվում են Վահան Տերյանի «Երկիր Նաիրի» բանաստեղծական շարքի առանձնահատկությունները։ Իր պոեզիայի խորհրդանշական ուղղվածության համապատասխան՝ նա հայրենիքը բնութագրելու համար ընտրում է վերացական-հոգևոր պատկերներ՝ արքայական լեզու, երգ, աղոթք, ժայռեր, տնակներ, Երկիր Նաիրի, և խորհրդանիշներ՝ վերք, արյուն, վարդ-վերք, կրակ, բանաստեղծպանդուխտ, կարմիրի, ալի, սևի, լացի գունային և ձայնային պատկերներ։ Չարենցի պոեզիայի ինտերտեքստը ներառում է տերյանական դոմինանտներ, որոնք ստանում են նոր իմաստներ՝ հայրենիքը համեմատվում է յարի հետ։ Նաիրյան բանաստեղծի պատկերը անցնում է Արայի, Սայաթ-Նովայի դարաշրջաններով մինչև Չարենցի տարիները՝ որպես Հայաստանի հոգևոր ժառանգության և նրա ճակատագրի իրավահաջորդ։ Այդ լույսի ներքո «Տաղարանի» «Ես իմ անուշ Հայաստանի արևահամ բառն եմ սիրում» բանատողը, շարունակելով Տերյանի ավանդույթները ներառում է Հայաստանի մի շարք խորհրդանշական պատկերներ։

Author Biography

Бурастан Зулумян, Институт мировой литературы им. А.М. Горького Российской академии наук

Старший научный сотрудник Отдела литератур народов Российской Федерации и СНГ Института мировой литературы им. А. М. Горького Российской академии наук, старший преподаватель Института стран Азии и Африки Московского государственного университета им. М. В. Ломоносова, кандидат филологических наук (lalazulum@mail.ru)