«Страна Наири» Ваана Терьяна и «Тагаран» Егише Чаренца

Бурастан Зулумян

Бурастан Зулумян Институт мировой литературы им. А.М. Горького Российской академии наук

Keywords: родина, Терьян, Чаренц, Наири, роза-рана, Тагаран, язык, песня, символ

Abstract

Հոդվածում նկարագրվում են Վահան Տերյանի «Երկիր Նաիրի» բանաստեղծական շարքի առանձնահատկությունները։ Իր պոեզիայի խորհրդանշական ուղղվածության համապատասխան՝ նա հայրենիքը բնութագրելու համար ընտրում է վերացական-հոգևոր պատկերներ՝ արքայական լեզու, երգ, աղոթք, ժայռեր, տնակներ, Երկիր Նաիրի, և խորհրդանիշներ՝ վերք, արյուն, վարդ-վերք, կրակ, բանաստեղծպանդուխտ, կարմիրի, ալի, սևի, լացի գունային և ձայնային պատկերներ։ Չարենցի պոեզիայի ինտերտեքստը ներառում է տերյանական դոմինանտներ, որոնք ստանում են նոր իմաստներ՝ հայրենիքը համեմատվում է յարի հետ։ Նաիրյան բանաստեղծի պատկերը անցնում է Արայի, Սայաթ-Նովայի դարաշրջաններով մինչև Չարենցի տարիները՝ որպես Հայաստանի հոգևոր ժառանգության և նրա ճակատագրի իրավահաջորդ։ Այդ լույսի ներքո «Տաղարանի» «Ես իմ անուշ Հայաստանի արևահամ բառն եմ սիրում» բանատողը, շարունակելով Տերյանի ավանդույթները ներառում է Հայաստանի մի շարք խորհրդանշական պատկերներ։

Author Biography

Бурастан Зулумян, Институт мировой литературы им. А.М. Горького Российской академии наук

Старший научный сотрудник Отдела литератур народов Российской Федерации и СНГ Института мировой литературы им. А. М. Горького Российской академии наук, старший преподаватель Института стран Азии и Африки Московского государственного университета им. М. В. Ломоносова, кандидат филологических наук (lalazulum@mail.ru)